Shanti geplaatst op 3 juni 2025
Beste jij,
We kennen elkaar nog niet. Misschien komen we elkaar nooit écht tegen. En toch… schrijf ik je. Niet omdat ik je al gevonden heb, maar omdat ik geloof dat sommige ontmoetingen eerst geschreven worden, voordat ze plaatsvinden.
De wereld raast, alles lijkt vluchtig, maar jij — jij die dit nu leest — bent even stil gaan staan. Misschien voel je het ook: die zachte drang naar woorden met gewicht, naar gedachten die mogen dwalen zonder meteen een antwoord te eisen.
Ik geloof dat er mensen zijn die spreken met hun stiltes. Die luisteren naar wat niet gezegd wordt. Die beseffen dat brieven de ruimte laten voor echo’s, voor wat in gewone gesprekken te snel verloren gaat. Misschien ben jij zo iemand.
Wat ik zoek? Geen perfectie. Geen dagelijkse updates of eindeloze verhalen over het weer. Wat ik hoop te vinden, is een gedachte die blijft hangen. Een zin die blijft naklinken. Een mens van vlees, botten en verbeelding. Iemand die weet dat je soms meer zegt door niet alles te zeggen.
Ik wil met je verdwalen in ideeën. Ik wil weten welke vragen jij jezelf ’s nachts stelt. Of je ooit een plek hebt bezocht die je sindsdien nooit meer hebt kunnen verlaten — zelfs al ben je er fysiek allang weg. Wat stilte voor jou betekent. Of je gelooft dat toeval bestaat.
En als je denkt: “Hier zit misschien iets in wat ik herken,” dan hoop ik dat je terugschrijft. Niet als antwoord, maar als uitnodiging.
Tot dan,
een onbekende met inkt op haar vingers
en ruimte in haar hoofd.
Ik ben wel 32 jaar . Als je wouw weten