Voor wie leest met het hart open geplaatst op 13 september 2025
Niet iedereen die brieven schrijft, zoekt een écht contact.
Sommigen tikken letters zoals je stenen over het water laat stuiteren
vluchtig, zonder de intentie te landen.
Maar jij… jij die dit leest… misschien ben jij anders.
Misschien hoor jij ook het fluisteren in de dingen.
Misschien voel jij ook hoe bepaalde woorden
niet gelezen worden met de ogen,
maar met iets dat dieper ligt.
Ik ben geen storm.
Ik ben eerder mist zacht, ontwijkend,
maar vol geheimen voor wie durft te blijven staan.
Ik hou van sterren die je pas ziet als je lang genoeg blijft kijken.
Van gesprekken die niet beginnen met “hoe gaat het”,
maar met:
“Wat raakt jou zonder dat je weet waarom?”
Soms lijkt het alsof echte verbinding een verdwijntruc is geworden.
Mensen komen dichtbij,
roepen iets naar je hart,
en verdwijnen weer tussen de ruis.
Maar als jij blijft
al is het maar voor één brief, één moment van helderheid
dan nodig ik je uit.
Geen maskers. Geen haast.
Gewoon jij en ik,
en wat zich toont
tussen de regels.